مدح حضرت زینب سلام الله علیها
دلش دریای صدها کهکشان صبر غـمـش طوفـان صدها آسمان ابر دو چشم از گریه همچون ابر خسته ز دست صبر زینب، صبر خسته صدایش رنگ و بویی آشنا داشت طـنـیـن مـوج آیـات خــدا داشـت زبانش ذوالـفـقـاری صیـقـلی بود صـدا، آیـیـنـۀ صـوت عـلـی بـود چه گوشی میکـند باور شنـیـدن؟ خروشی این چنین مردانه از زن به این پرسش نخـواهـد داد پاسخ مـگـر انــدیـشــۀ اهــل تـنــاســخ حـلول روح او، در جـسـم زینب عـلــی دیـگـری بـا اســم زیـنـب زنی عاشق، زنی اینگونه عاشق زنـی، پـیـغــمـبـر قــرآن نــاطـق زنـی، خـون خـدایـی را پـیـمـبـر زن و پـیــغــمــبـری؟ الله اکــبــر |